Ledicia ao sabermos a nova de que a Unesco vén de declarar que as nosas montañosas terras dos Ancares sexan Reserva da Biosfera. Para min Ancares é, entre outras moitísimas cousas, esta imaxe dun verde prado no medio das montañas. Na memoria aparecen entón: Caldela, Rubia, Morita e Parda, que eran as catro vacas da casa, e mais eu co meu paraugas facéndolles de pastor. De ida e de volta afaláballes: vaca vei, to vei to, veite vaca vei, etc...Toda unha linguaxe, todo un mundo, toda unha nación antiga bulindo polo meu ser.
Aquí podedes atopar máis información sobre a declaración da Unesco.
Ningún comentario:
Publicar un comentario