outubro 14, 2010

28 de Novembro

A data que encabeza a nosa columna foi a elixida polo actual president de la Generalitat, José Montilla, para celebrar os comicios que han decidir a composición do vindeiro Parlament de Catalunya. Ese mesmo día celébrase tamén o partido de maior importancia da liga de fútbol española: Barça vs. Real Madrid. Toda unha metáfora. Loita nas urnas e loita no campo. Porque unha parte esencial do que se decide nesas eleccións terá que ver coa futura relación entre Barcelona e Madrid, Catalunya e Espanya. A recuperación da autonomía para Catalunya foi comandada polo chamado Pujolismo, foron vinte e tres anos nos que valeu aquelo de ir a Madrid a arrepañar algunha cousa: unha transferencia, unha porcentaxe dos impostos do estado, etc. O tripartito abriu para Catalunya unha nova etapa marcada pola vontade e necesidade dun novo Estatut. Un esforzo colectivo que resultou excesivo visto o resultado final. O tripartito é o gran sacrificado do a priori fracaso do Estatut, que a posteriori, coidamos, porá a este país nun novo momento histórico. Cremos que o tempo ha facerlle a xustiza que agora non lle fai a este goberno de esquerdas, progresista e nacional. Arestora, as enquisas para o 28-N dan como gañador a Artur Mas, co que Convergència i Unió volverá a controlar o goberno autonómico. O poder de CiU poderá mesmo verse incrementado se consegue, como é previsible, o goberno da cidade de Barcelona. Pero a Mas e o seu partido non lle ha valer o modelo do Pujolismo, de andar a Madrid a pedir anacos de pan, terá que arriscar moito máis se quere ser quen canalice e acade todo o sentimento nacional de desafección cara a España, unha enxurrada que medra cada ano que pasa. Preguntámonos se Mas e o seu partido serán capaces de poñer a este país nos vieiros da soberanía política, con pasos prudentes pero firmes. Temos as nosas dúbidas porque os petos dos que habitan no Palau soen pesar máis cás conviccións. Mal presaxio que votaran en contra das touradas e a favor dos correbous. Ao carallo os principios, os que importan son os nosos intereses.