Recuperar a soberanía enerxética

Poucos países do mundo dispoñen de excedentes enerxéticos. Galicia é un deles. O problema, porén, é que o propietario dese valioso excedente é unha man allea. O valor dos recursos galegos, ou cando menos unha parte de el, desa materia primeira extraída do territorio galego, debería revestir na economía e no desenvolvemento propios. Mais non é así. E porque non é así dicimos que Galicia segue a estar, dende o punto de vista económico, colonizada. E sabemos, dende os tempos de Marx, que a base material, a economía, soporta calquera outro mundo. De xeito que a colonización se estende dende o xermolo económico deica o ámbito político, social e cultural. Cantas veces nos temos e nos teñen preguntado pola feble conciencia de seu do pobo galego. Velaí o cerne desa febleza: unha economía en grande medida de explotación sen retorno. Soubemos do berro español cando Catalunya (Gas Natural) se quixo facer co control de Endesa. ¿Qué será de nós?, laiábanse os Pizarro e compañía que foron quen de montar unha movida financeira e empresarial de “Santiago y cierra España” para que os cataláns non se fixesen co control enerxético español. Agora sabemos que os de Gas Natural lle botaron o ollo a Fenosa, que controla e xestiona a maioría do excedente enerxético de Galicia. A compañía de orixe galega leva xa máis de vinte anos con sede en Madrid, arestora está en mans do accionista maioritario, ACS (que é o mesmo que dicir Florentino Pérez). Os de Gas Natural andan detrás de mercar a participación galega (ao redor dun 10% entre Caixanova e Caixa Galicia) xa que, segundo se di nos medios, xa pactaron un prezo de compra pola parte do accionista maioritario. O valor do excedente enerxético galego pasará de mans madrileñas a catalás e os galegos a velas vir mentres chega o soado e suposto estatuto de nación. Xa pode haber mil estatutos que sen soberanía enerxética a nación estará, perdón pola expresión: Ben escarallada!