Feijoo, confirmouse a política dos caranguexos. No seu discurso de investidura Feijoo dixo literalmente "Non vimos restaurar o pasado nin derrubar o que fixeron ben os nosos antecesores". Acto seguido fixo dous reproches, segundo el fundamentais, ao labor do goberno saínte: o concurso eólico e o decreto do galego no ensino. É dicir, reprochou o pouco bo que fixera o bipartito. ¡Vaiche boa Vilaboa! Ao respecto destes dous asuntos Feijoo realizou promesas específicas de revisión e derrogación, arrincando á vez os momentos de máis efusivo aplauso dende os escanos do seu partido. Confirmouse que o novo presidente da Xunta máis que conservador é regresionista. Axeitado entón para Galiza que, como os caranguexos, camiña cara atrás. ¡Mágoa de país!
O exilio, mal menor. Despois de escoitar a Feijoo un pensa que o exilio é un mal menor. Na Cataluña que habitamos a ninguén se lle ocorrería revisar e derrogar decretos que pretendían darlle pulo ao propio. Sabiamos que o mal dos colonizados é estimar máis o alleo có propio, e Feijoo semella padecelo a maiores.
Ningún comentario:
Publicar un comentario